Ήταν γνωστός στους αρχαίους Έλληνες που τον χρησιμοποιούσαν ως αρωματικό βότανο αλλά και σαν φάρμακο σε διάφορες παθήσεις. Σήμερα χρησιμοποιείται φρέσκος στην μαγειρική μια και τα φύλλα του είναι πλούσια σε βιταμίνη C και Α ενώ περιέχει και αιθέριο έλαιο.
Πιστεύεται ότι ο μαϊντανός έχει δράση κατά της υπέρτασης, της πέτρας των νεφρών και των κυστών. Ενδείκνυται στις περιπτώσεις δυσπεψίας, δυσμηνόρροιας και δράση κατά της διάρροιας. Οι σπόροι του φυτού έχουν την ιδιότητα να καθαρίζουν τα έντερα από τα αέρια ενώ ο χυμός του έχει αντιπυρετική δράση. Εχει επίσης ευεργετικές ιδιότητες στις περιπτώσεις άσθματος και στις πνευμονικές παθήσεις. Είναι διουρητικός, και κατά μία άποψη αντιμικροβιακός και αντιρρευματικός. Καλό είναι να αποφεύγεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.